Mijn naam is Francis van de Wiel. Ik ben ademcoach.
Ik ben dankbaar voor de naam die mij gegeven is door mijn ouders, want Francisca komt van frank en vrij. Vrijheid is mijn grootste goed.
Meer waarden die ik belangrijk vind beginnen met een V:
- Vertrouwen
- Verbinding
- Veiligheid
- Voelen
The shit of yesterday becomes the fertilizer for tomorrow
Mijn eigen ademreis begon al voordat ik geboren was. Na de uitgerekende bevallingsdatum had ik nog helemaal geen zin om naar buiten te komen. Op doktersadvies slikte mijn moeder een flesje wonderolie. Dat werkte zozeer op alle peristaltiek dat ik rap zelfstandig moest gaan ademen.
In mijn eerste levensjaar kwam ik op een van mijn verkenningstochten voor het eerst alleen bovenaan de trap op de 1e verdieping te staan. De uitdaging om deze hindernis te nemen was nog iets te groot; ik viel en stuiterde helemaal naar beneden. Mijn vader vond mij onderaan de trap, doodstil liggend en niet ademend door de shock.
Dit leerde me om kleine stapjes te nemen. Het moet behapbaar en veilig blijven voelen.
Ik kreeg blokfluitles. Jarenlang oefende ik op grote en kleine fluiten, van sopranino tot aan de bas. Spelenderwijs werd mijn longinhoud steeds groter. Dat gaf een groot voordeel in het zwembad, tijdens langdurige sopspelletjes van vervelende buurjongens…
Nu lijkt dit een generale repetitie voor een bootongeluk wat plaatsvond voor de kust van de Noordzee. In een stormachtige Zuidwesterwind sloeg de boot om. Keer op keer werd ik onder water getrokken omdat mijn benen verstrikt zaten in een touw.
Hier leerde ik overgave en meebewegen met de golven.
In verschillende banen en relaties probeerde ik mijn draai te vinden. Ik ging steeds hoger ademen, om maar niet te voelen dat ze niet pasten.
Ik reisde een grote passie achterna naar een paradijselijk eiland. Mijn lichaam bloeit daar open. Sensualiteit stroomt door elke cel als ik zwanger raak. Maar als ik een late miskraam krijg, krimpt elke cel ineen. Als een bloem die zich weer sluit.
Ik leerde uit hoeveel verschillende lagen pijn en verdriet bestaat. Dat emoties gevoeld willen worden, dat je hoofd niet kan bepalen wanneer je verwerkingsproces klaar is.
Ik leerde luisteren naar hoofd, hart én buik.
De grootste klapper maakte ik letterlijk: na een fietsongeluk word ik wakker uit de narcose. Mijn prachtige gebit is aan gruzelementen en mijn kaken zijn op elkaar genaaid om een driedubbele kaakfractuur te laten herstellen. Ik heb het gevoel dat ik stik en moet heel rustig ademen om niet in paniek te raken.
5 jaar herstelwerkzaamheden geven me alle tijd om te leren accepteren dat niets hetzelfde blijft, hoe graag gewild ook.
De verwerking van al deze ervaringen heeft me een hoop wijsheid opgeleverd, mijn goud zogezegd. Dit goud werd gedolven tijdens mijn eerste ademsessie bij Tom van Huijstee, op Yogafestival Terschelling. Het werd een openbaring van ‘connecting the dots’: Lichamelijkheid, meegekregen vanuit een sportieve familie, kwam in die ene sessie samen met geestelijke en spirituele interesse en ontwikkeling. Ik voelde de verbinding tussen deze 3 componenten, en was verkocht. Meteen ben ik de opleiding tot ademcoach gaan doen bij Tom. Hij leerde me de techniek van verbonden ademhaling te combineren met Yin-Yang invloeden, drukpunten en body de-armouring. Een ademcoach was geboren!